วันอาทิตย์ที่ 22 มกราคม พ.ศ. 2555
Nikon in แก่งกระจาน
ป่าแก่งกระจาน ผืนป่าตะวันตกอันยิ่งใหญ่ ผืนป่าอันเป็นเสมือนรอยต่อของระบบนิเวศของภาคเหนือ ภาคกลาง ภาคตะวันตก และภาคใต้ ต้นน้ำเพชรบุรีอันฉ่ำเย็น และเป็นเสมือนบ้านของสรรพชีวิตนับไม่ถ้วน วันนี้ I AM Nikon จึงเดินทางเข้าไปผจญไพรในป่าแก่งกระจาน เพื่อนำภาพสวยๆ มากฝากเพื่อนๆ ครับ โชคดีที่เราพกพาเลนส์ 500 mm. f4 NANO ไปด้วย จึงได้ทักทายเจ้านกกก (นกกาฮัง) โผบินอยู่อย่างเสรีในช่วงต้นฤดูจับคู่ผสมพันธุ์ของมัน
ที่บ้านกร่างแคมป์ ตอนโพล้เพล้เกือบพลบค่ำ นกแก๊กตัวใหญ่ก็โผบินเหนือหัวเราไปเพื่อกลับรังนอน ช่างเป็นภาพที่น่าประทับใจ ชวนให้รู้สึกว่ามันเป็นสัตว์ที่สง่างามจริงๆ ครับ
ก่อนเข้าแก่งกระจานหนึ่งวัน ฝนตกหนัก ป่าจึงชุ่มชื้นฉ่ำเย็น กระทั่งวันที่เราเข้าป่าผืนฟ้าก็ยังไม่ค่อยกระจ่างใสนัก พบนกจาบคาตัวหนึ่งเกาะอยู่บนคบไม้ ผึ่งขนสีสวยให้แห้ง ก่อนโผบินจากไป
แสงแรกยามเช้าที่บ้านกร่างแคมป์ วันนั้นเราไม่ได้ยินเสียงโทรศัพท์มือถือ เสียงรถยนต์ หรือเสียงจากเทคโนโลยีทันสมัยใดๆ เพราะเราตกอยู่ในอ้อมกอดของป่าใหญ่อันพิสุทธิ์ เป็นผืนป่าที่เต็มไปด้วยความอารี และมีอะไรให้เรียนรู้มากมาย
พอพระอาทิตย์ลอยขึ้นสูงพ้นเหลี่ยมเขา เราก็ได้ยลภาพงามๆ ของใบไม้เปลี่ยนสี สีสันสดใส ใบไม้สีเขียวธรรมดากลายเป็นใบไม้สีเพลิง น่าตื่นตาจริงๆ เลยครับ
แสงแดดอุ่นๆ ที่ส่องเป็นลำเฉียงในยามเช้าและสาย ยังช่วยให้สีเขียวของใบเฟินป่าขนาดใหญ่ เปล่งประกายสดใส สีเจิดจรัส ถ่ายภาพย้อนแสงจึงได้อารมณ์ที่ดูมีชีวิตชีวาแบบนี้เองครับ
แดดอุ่นๆ ยามเช้า ชักชวนให้ผีเสื้อนับร้อยตัวออกมาอาบแดด พร้อมกับดูดกินเกลือแร่จากแหล่งดินโป่งริมลำธาร นี่คือปีกแห่งพงไพร ที่สร้างความสดใสแก่โลก ต่อเติมระบบนิเวศและห่วงโซ่อาหารให้บริบูรณ์ ไม่ขาดตอนครับผม
ปากของผีเสื้อมีลักษณะเป็นหลอดยาวหรือท่อ ม้วนกลับเข้าไปเก็บไว้ในปากได้ครับ ใช้ดูดกินน้ำหวานจากดอกไม้ หรือเกลือแร่จากแหล่งดินโป่งเพื่อเป็นอาหารได้อย่างสบายๆ ภาพนี้ใช้เลนส์ Macro 105 mm. นอนถ่ายราบกับพื้นดิน โดยไม่ใช้แสงแฟลชผสมครับ ผมว่าแสงธรรมชาติเพียวๆ ก็งามดีแล้วนะ
จากบ้านกร่างแคมป์เราขับรถ 4WD ขึ้นสู่จุดชมวิวยอดพะเนินทุ่ง ระหว่างทางจ๊ะเอ๋กับฝูงค่างแว่นถิ่นใต้โดดอยู่บนยอดไม้ใกล้ๆ ระเบรคเอี๊ยด! โชคดีดักถ่ายภาพค่างโผข้ามยอดไม้ได้ ลีลาแบบนี้ไม่เจ๋งจริงทำไม่ได้นะเนี่ยะ การโฟกัสล่วงหน้า และการแพนกล้องตามที่รวดเร็ว บวกกับ ISO และ Speed Shutter ที่เพียงพอ คือเทคนิคเบื้องต้นในการจับภาพแบบเสี้ยววินาทีแบบนี้ล่ะครับ
ภาพประทับใจอีกภาพหนึ่งจากแก่งกระจานคราวนี้คือ ความอบอุ่นที่แม่ค่างแว่นถิ่นใต้มีต่อลูกเกิดใหม่ของมัน ลูกค่างเกิดใหม่จะมีขนเป็นสีทองครับ มันเกาะอยู่ที่อกของแม่ตลอดเวลา โดยตัวแม่จะห้อยโหน กระโดด หรือกินอาหาร ก็จะไม่ยอมให้ลูกห่างจากอกเลยแม้วินาทีเดียว ขณะที่ลูกจะรู้สึกปลอดภัย และดูดดื่มน้ำนมอันทรงคุณค่าในยามที่หิวได้ตลอดเวลาเช่นกัน ไม่ต่างจากมนุษย์เราเลยครับ
ที่ลำธาร 3 ระหว่างทางบ้านกร่างแคมป์-จุดชมวิวพะเนินทุ่ง แดดใสยามสายชักชวนให้เราหยุดรถลงไปถ่ายภาพเงาสะท้อนน้ำ ริ้วพรายน้ำสะท้อนบนหินที่ท้องธารใส งามราวภาพศิลปะชั้นเลิศจากธรรมชาติจริงๆ ครับ
นี่เป็นอีกทริปที่พิสูจน์ให้เราประจักษ์ว่า ธรรมชาติยิ่งใหญ่ ทรงคุณค่า และอุปกรณ์ของ Nikon ก็สามารถใช้งานได้อย่างมั่นใจในทุกสภาพ สมเป็นอุปกรณ์คู่ใจผมมาไม่ต่ำกว่า 10 ปีครับ
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น