วันอาทิตย์ที่ 22 มกราคม พ.ศ. 2555

Nikon in แก่งกระจาน


ป่าแก่งกระจาน  ผืนป่าตะวันตกอันยิ่งใหญ่  ผืนป่าอันเป็นเสมือนรอยต่อของระบบนิเวศของภาคเหนือ  ภาคกลาง  ภาคตะวันตก  และภาคใต้  ต้นน้ำเพชรบุรีอันฉ่ำเย็น  และเป็นเสมือนบ้านของสรรพชีวิตนับไม่ถ้วน  วันนี้ I AM Nikon จึงเดินทางเข้าไปผจญไพรในป่าแก่งกระจาน  เพื่อนำภาพสวยๆ มากฝากเพื่อนๆ ครับ  โชคดีที่เราพกพาเลนส์ 500 mm. f4 NANO ไปด้วย  จึงได้ทักทายเจ้านกกก (นกกาฮัง) โผบินอยู่อย่างเสรีในช่วงต้นฤดูจับคู่ผสมพันธุ์ของมัน


ที่บ้านกร่างแคมป์  ตอนโพล้เพล้เกือบพลบค่ำ  นกแก๊กตัวใหญ่ก็โผบินเหนือหัวเราไปเพื่อกลับรังนอน  ช่างเป็นภาพที่น่าประทับใจ  ชวนให้รู้สึกว่ามันเป็นสัตว์ที่สง่างามจริงๆ ครับ


ก่อนเข้าแก่งกระจานหนึ่งวัน  ฝนตกหนัก  ป่าจึงชุ่มชื้นฉ่ำเย็น  กระทั่งวันที่เราเข้าป่าผืนฟ้าก็ยังไม่ค่อยกระจ่างใสนัก  พบนกจาบคาตัวหนึ่งเกาะอยู่บนคบไม้  ผึ่งขนสีสวยให้แห้ง  ก่อนโผบินจากไป


แสงแรกยามเช้าที่บ้านกร่างแคมป์  วันนั้นเราไม่ได้ยินเสียงโทรศัพท์มือถือ  เสียงรถยนต์  หรือเสียงจากเทคโนโลยีทันสมัยใดๆ เพราะเราตกอยู่ในอ้อมกอดของป่าใหญ่อันพิสุทธิ์  เป็นผืนป่าที่เต็มไปด้วยความอารี  และมีอะไรให้เรียนรู้มากมาย


พอพระอาทิตย์ลอยขึ้นสูงพ้นเหลี่ยมเขา  เราก็ได้ยลภาพงามๆ ของใบไม้เปลี่ยนสี  สีสันสดใส  ใบไม้สีเขียวธรรมดากลายเป็นใบไม้สีเพลิง  น่าตื่นตาจริงๆ เลยครับ


แสงแดดอุ่นๆ ที่ส่องเป็นลำเฉียงในยามเช้าและสาย  ยังช่วยให้สีเขียวของใบเฟินป่าขนาดใหญ่  เปล่งประกายสดใส  สีเจิดจรัส  ถ่ายภาพย้อนแสงจึงได้อารมณ์ที่ดูมีชีวิตชีวาแบบนี้เองครับ


แดดอุ่นๆ ยามเช้า ชักชวนให้ผีเสื้อนับร้อยตัวออกมาอาบแดด  พร้อมกับดูดกินเกลือแร่จากแหล่งดินโป่งริมลำธาร  นี่คือปีกแห่งพงไพร  ที่สร้างความสดใสแก่โลก  ต่อเติมระบบนิเวศและห่วงโซ่อาหารให้บริบูรณ์  ไม่ขาดตอนครับผม


ปากของผีเสื้อมีลักษณะเป็นหลอดยาวหรือท่อ  ม้วนกลับเข้าไปเก็บไว้ในปากได้ครับ  ใช้ดูดกินน้ำหวานจากดอกไม้  หรือเกลือแร่จากแหล่งดินโป่งเพื่อเป็นอาหารได้อย่างสบายๆ  ภาพนี้ใช้เลนส์ Macro 105 mm. นอนถ่ายราบกับพื้นดิน  โดยไม่ใช้แสงแฟลชผสมครับ  ผมว่าแสงธรรมชาติเพียวๆ ก็งามดีแล้วนะ


จากบ้านกร่างแคมป์เราขับรถ 4WD ขึ้นสู่จุดชมวิวยอดพะเนินทุ่ง  ระหว่างทางจ๊ะเอ๋กับฝูงค่างแว่นถิ่นใต้โดดอยู่บนยอดไม้ใกล้ๆ  ระเบรคเอี๊ยด!  โชคดีดักถ่ายภาพค่างโผข้ามยอดไม้ได้  ลีลาแบบนี้ไม่เจ๋งจริงทำไม่ได้นะเนี่ยะ  การโฟกัสล่วงหน้า  และการแพนกล้องตามที่รวดเร็ว  บวกกับ ISO และ Speed Shutter ที่เพียงพอ  คือเทคนิคเบื้องต้นในการจับภาพแบบเสี้ยววินาทีแบบนี้ล่ะครับ


ภาพประทับใจอีกภาพหนึ่งจากแก่งกระจานคราวนี้คือ  ความอบอุ่นที่แม่ค่างแว่นถิ่นใต้มีต่อลูกเกิดใหม่ของมัน  ลูกค่างเกิดใหม่จะมีขนเป็นสีทองครับ  มันเกาะอยู่ที่อกของแม่ตลอดเวลา  โดยตัวแม่จะห้อยโหน  กระโดด  หรือกินอาหาร  ก็จะไม่ยอมให้ลูกห่างจากอกเลยแม้วินาทีเดียว  ขณะที่ลูกจะรู้สึกปลอดภัย  และดูดดื่มน้ำนมอันทรงคุณค่าในยามที่หิวได้ตลอดเวลาเช่นกัน  ไม่ต่างจากมนุษย์เราเลยครับ


ที่ลำธาร 3 ระหว่างทางบ้านกร่างแคมป์-จุดชมวิวพะเนินทุ่ง  แดดใสยามสายชักชวนให้เราหยุดรถลงไปถ่ายภาพเงาสะท้อนน้ำ  ริ้วพรายน้ำสะท้อนบนหินที่ท้องธารใส  งามราวภาพศิลปะชั้นเลิศจากธรรมชาติจริงๆ ครับ

นี่เป็นอีกทริปที่พิสูจน์ให้เราประจักษ์ว่า  ธรรมชาติยิ่งใหญ่  ทรงคุณค่า  และอุปกรณ์ของ Nikon ก็สามารถใช้งานได้อย่างมั่นใจในทุกสภาพ  สมเป็นอุปกรณ์คู่ใจผมมาไม่ต่ำกว่า 10 ปีครับ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น